Een nieuwe Raad van Bestuur van het Erasmus MC presenteerde een ambitieus veranderplan: de organisatie moest ‘kantelen’. Een enorme reorganisatie werd uitgerold onder de noemer ‘Beter Besturen’. Ik mocht aanschuiven in het projectteam en was contactpersoon namens de centrale stafdiensten. Een fascinerende en enerverende tijd. Alles kwam voorbij: nieuwe missie, visie en strategie, herstructurering, MD-traject, integraal management, decentralisatie van stafdiensten en ga zo maar door.

Het reorganisatieproces werd op een bijzondere manier begeleid door een extern adviseur van De Vreelandgroep. Met kennis van zaken, maar vooral met oog voor het proces en respect voor mensen en hun ideeën. Ik leerde van hem hoe je grote verandertrajecten ontwerpt en in gang zet. Dit vond ik zo fascinerend dat ik daar meer over wilde weten. Ik besloot om die mysterieuze club in Baarn eens op te zoeken. En kwam er te werken. Bij de Vreelandgroep maakte ik kennis met groepsdynamische processen en hoe je die als facilitator kunt beïnvloeden. De basis lag in het Synectics-gedachtegoed: een probleemoplossende methode die het (onbewuste) creatieve denkvermogen van mensen stimuleert.

Ik leerde dat we van kinds af aan worden ingeprent met de gedachte dat we geen fouten mogen maken. Langzaam maar zeker gaan mensen zichzelf en anderen daardoor censureren. Dat is funest voor het leerklimaat en het creatief oplossend vermogen van een groep. Nieuwe uitdagingen los je niet op met bestaande oplossingen. Wie zoekt naar originele nieuwe ideeën, moet accepteren dat ‘slechte’ ideeën niet bestaan en leren om nieuwe wegen onbevangen te verkennen. Synectics’ methoden en technieken zijn erop gericht om het idee én het individu te beschermen.

Meer over Synectics: wikipedia.