Flexibele roosters: niet aan beginnen! Of toch?
donderdag 14 januari 2016
Mijn zoon van 11 leest de krant 'Sevendays'. Speciaal voor zijn doelgroep geschreven. Hij las daarin een column van Melle. De column gaat over een standpunt van het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (het LAKS). Het LAKS wil graag dat scholieren vakken op een lager of hoger niveau kunnen volgen. Geen goed idee, vindt Melle, vanwege “die arme, vervloekte roostermakers”.
Zijn reactie: “Waarom kan een roostermaker dat niet? Gebruiken ze daar dan geen computers voor?”
Kwestie van kiezen
Een treffende opmerking. Natuurlijk kan het wel, flexibele roosters maken. Het gebeurt alleen bar weinig. Ook in de zorg. De gedachte is nog steeds dat zorgroutes gebaseerd moeten zijn op werktijden en koffiepauzes van professionals. Aanbodgericht dus. Dat is een keuze.
Je kunt er ook voor kiezen om werktijden en koffiepauzes aan te passen aan de wensen van de klant. Of, zo je wilt, de patiënt of cliënt. En ja, dan betekent dit voor de professional misschien dat hij soms wat vroeger en soms wat later moet starten. En dat er geen vaste tijd meer is om koffie te drinken.
Hulpmiddel: de OERplanner
Ik zal u een geheimpje verklappen. Er bestaat een planningssysteem dat hiervoor gebouwd is: de OERplanner. OER staat voor Ondersteuning van Eigen Regievoering. De OERplanner bouwt zorgroutes op basis van wensen van patiënten ten aanzien van:
- de tijd waarop ze geholpen willen worden;
- de plaats waar ze geholpen willen worden;
- de vorm/inhoud van de zorg;
- de persoon door wie ze geholpen willen worden.
Kaders
De enige beperking die er bestaat om aan deze wensen te kunnen voldoen zijn de Nederlandse wet- en regelgeving en kaders die organisaties stellen t.a.v.:
- organisatorische kaders;
- financiële kaders;
- professionele kaders;
- waarden en normen.
Resultaat
Wat blijkt in de praktijk? VVT instellingen die routes plannen op basis van wensen van cliënten kunnen (rekening houdend met hun eigen kaders) zonder veel moeite 90% van de wensen van cliënten inwilligen. Hoe dit kan? Het antwoord is eigenlijk vrij simpel: in alles de wensen van cliënten als uitgangspunt nemen voor de organisatie van de zorg en ondersteuning.
Meer informatie: www.oermodel.nl